Carnaval, tattoos en taalcursus

Even een korte maar krachtige up-date voor jullie vanuit Milaan (met wat foto's op de andere site), want ik kwam erachter dat het al weer bijna een maand geleden was dat ik voor het laatst iets geschreven had. Ik heb ook helemaal geen tijd om zoiets als een weblog bij te houden.. ik en mijn drukke leven hier ook: lego spelen, luiers verschonen, boekjes lezen, hondje spelen, tekenen... eten.

Ik had jullie beloofd om te vertellen hoe mijn 3-dagen alleen met de kinderen waren.. het was te doen. Respect fot motherhood. Verder kan ik me er niet meer zoveel van herinneren. Ik weet nog wel dat ik toe was aan een weekendje slapen. Het weekendje slapen moest alleen even wachten, want het weekend na mijn 3-gillende-kinderen-dagen zijn we naar Val d'Aoste gegaan. Het hotel waar we sliepen was heerlijk, de bus die ik uiteindelijk toch nog moest nemen naar het skigebied was kut, het skiën was ook niet helemaal je-van-het, het ontbijt was voortreffelijk en het weekend daarna was Goddelijk. Ik was dat weekend alleen thuis en ik had mezelf voorgenomen om niks te doen die zaterdagochtend en om zo lang mogelijk te slapen. Heerlijk geluierd. s'Avonds zou ik met Lotte carnaval gaan vieren in Milaan, want er schenen allemaal dingen te zijn in het centrum. Het liep alleen niet helemaal zoals gepland. Als cowboy en engel kwamen wij rond een uur of 12 op het duomo plein aan, dat op veel confetti en een paar verdwaalde clowns na leeg was.. alles was al afgelopen :O. toen zijn we maar een cafe in gedoken wat er gezellig uitzag en dat in de buurt van de nachtbushalte was. Hier hebben we ACHT EURO voor een biertje betaald. Daar hebben we dus de hele avond mee gedaan. Ik ga nooit meer zeuren dat Vlaanderen duur is. Uiteindelijk was het toch wel een leuke avond!
Die zondag daarna ben ik naar een tattoo-conferentie geweest. En ik heb groot nieuws: Ik heb een tattoo. Hij zit op mijn linkerbil en het is een papegaai. Ik mag hopen dat de meeste nu wel door hebben dat het dus een grapje was. Nadat ik gezien heb hoe mensen getatoeerd werden, me de pijn heb voorgesteld die een geheel getatoeerd persoon moest hebben geleden en me heb voorgesteld hoe hij er over 40 jaar uitziet ben ik er zeker van dat ik nooit een tatoeage ga nemen. Ik ging naar die conferentie met Lena en Valerie. Valerie heeft al 2 tattoos en ze heeft er nu dus drie. Helaas heb ik haar niet meer kunnen horen gillen, want ik moest naar huis om de klerezooi op te ruimen, die het gevolg was van een avondje voorbereiding op carnaval, voordat de familie weer terug kwam.

Verderrrrr ben ik met mijn italiaanse lessen begonnen. Helaas pindakaas geen lekkere gast voor mij in mijn taalcursus. Ik zit opgescheept met een schele japanse vrouw en een grappige columbiaanse niet schele vrouw (die onwijze gesprekken voert met de lerares, waardoor ik mij dom voel, want mijn italiaanse level is ver beneden het niveau van de "groep" ). De mensen die kunnen tellen weten dus dat ik met 2 andere mensen in de les zit en de mensen die iets meer kunnen dan alleen telen weten dan dus ook dat ik veel aandacht krijg van de lerares tijdens de 2,5 uur durende les. Voor het geld dat ik ervoor betaald heb mag dat ook wel. Mijn moeder belde mij laatst opeens in paniek op om te vragen of iemand mijn pinpas had gestolen. Mijn hart begon meteen 5x sneller te kloppen en ik wilde al bijna naar mijn kamer rennen om mijn portomonnee leeg te halen. Als ik mijn pinpas echt kwijt ben is mijn bankrekening waarschijnlijk binnen 2 seconde leeg, want half Milaan weet volgens mij mijn pincode. Ze hebben hier nameljk nog niet echt gehoord van privacy gecombineerd met betalen met je pin. De hele rij achter je kan gezellig meekijken wanneer jij je pincode invoert, want er zitten geen zijkantjes op het pinapparaat.
Ik behield nog net mijn kalmte en vroeg aan mijn moeder hoezo ze dat dacht: "ER IS 550 EURO AFGESCHREVEN VAN JE REKENING". Ik haalde opgelucht adem en vertelde haar dat dat voor mijn taalcursus was. INDERDAAD beters spreek ik vloeiend italiaans na deze cursus. Wat ik overigens zeer betwijfel, want ik word nu al gestoord van de 500 variaties die je op elke woord hebt en van de brabbelende lerares. Ik weet zeker dat ze dingen zegt die iets betekenen, maar ik ben er nog niet helemaal achter wat. Vandaag aan het begin van de les zat ik nog te denken dat ik wel een beetje vooruitgegaan ben met mijn italiaans, maar die illusie werd als snel teniet gedaan na een luisteropdracht..

Afgelopen week heerlijk gerelaxed in Bruneck, want de kinderen hadden vakantie en sjeesde wij dus weer naar Zuid-Tirol. Niks bijzonders gedaan. Aankomende vrijdag komt Tatum hier langs voor het weekend :D waar ik erg veel zin in heb. Ook Suus gaat langskomen ergens in april waar ik ook onwijs naar uitkijk!! En mijn ouders hebben ook plannen. Mijn moeder heeft me al een vage datum gegeven, maar aangezien ze hun skivakantie meestal 2 weken van te voren plannen wacht ik dat nog even rustig af.
Nou dit was mijn "korte" en krachtige berichtje. Check de foto's (http://nadinesander.mijnalbums.nl/). Ik zeg:

Tante auguri e ciao